hoe het met ons gaat

Erwin heeft een paar weken heel hard gewerkt, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Hij is nu product manager geworden van een van de software-programma's van Informatica. Dat betekent dat hij bepaalt hoe de nieuwe versie eruit zou moeten gaan zien. Hij heeft inderdaad een andere functie dan in Nieuwegein, dus hij moet zich inwerken. Verder is de cultuur wezenlijk anders dan op het kantoor in Nederland: Amerikanen zijn veel minder efficiënt: ze maken lange dagen waarin ze minder productief zijn dan wij op een normale werkdag, ze hebben vergaderingen die uren duren en volgens Erwin ook in anderhalf uur hadden gekund. Als ze een gesprek hebben met of presentatie moeten houden voor een hoge pief, gaan daar twee tot vier voorbereidingsvergaderingen aan vooraf. En dan moet Erwin ook nog z'n gewone werk doen waarvoor hij aangenomen is!
Hij moet overleggen met mensen die in India en Australië zitten. Met de ene groep moet hij om 7 uur 's ochtends bellen, met de anderen om tien uur 's avonds in verband met het tijdsverschil. Dat betekent dat wij elkaar weinig spreken. We hebben afgesproken dat het na de vakantie anders is.

Sinds kort is Erwin bij een fietsclubje dat elke woensdagavond traint (ja, mannen van de Ardennen en de Heuvelrug, natuurlijk zit hij bij de snelste groep). Hij heeft afgelopen zaterdag een rit over de weg gedaan (racefiets) van 100 mijl, in behoorlijk heuvelachtig terrein; het ging prima.

Tjerk en Hidde zijn in de afgelopen maanden dikke maatjes geworden. Af en toe slaan ze elkaar bijna de kop in, en ze verdedigen elkaar tegen anderen tot het einde toe. Ze kunnen geweldig samen spelen en hebben steeds meer aan elkaar. Prachtig om te zien en mee te maken. Als ze 's ochtends eerder op zijn dan wij, gaat Tjerk voor hen beide drinken inschenken en soms zelfs een boterham smeren en treffen wij hen tussen de kruimels aan op de bank, waar ze samen onder een dekbedje Buurman & Buurman kijken. Idyllisch he? Maar soms zijn we wakker geworden van enorm gekrijs omdat ze ruzie hebben over welk filmpje ze willen zien.

Tjerk en Hidde zijn in de zomer alvast twee dagen naar de pre-school geweest waar Hidde na de vakantie twee dagen per week naartoe gaat, en Tjerk nog één middag uit school (hij wordt opgehaald). De eerste dag waren ze de hele tijd bij elkaar gebleven en hadden ze alleen maar op de klim-schommel-glijbaan-constructie gespeeld. De tweede dag dat ze er waren, een week later, hadden ze ongeveer alle activiteiten gedaan die ze daar kunnen doen, in één dag. Ze hadden het heerlijk naar hun zin gehad.
Van een moeder hoorde ik dat ze zich goed mengden, naar het verhaaltje luisterden, naar woorden zochten en al met al gewoon helemaal meededen. We staan er soms versteld van hoeveel Engels de jongens al spreken, met name Tjerk. Tjerk gaat wanneer we in een restaurant of cafeetje zijn rustig naar iemand van de bediening om even ons drinken te bestellen. Ondertussen helpt Hidde om alle menu’s op te ruimen door ze naar weer een andere ober te brengen, die ze enige tijd later weer op tafel legt voor de gasten die nog worden verwacht.
Onlangs werd ik gecorrigeerd door Tjerk over de manier waarop ik een woord in het Engels uitsprak!

Ageeth: voel me af en toe wel alleen. Heb inmiddels met alle buren kennisgemaakt - aan beide kanten naast ons en recht en aan alle kanten schuin tegenover ons. Ze zijn allemaal erg aardig. En oppervlakkig, dat vooroordeel klopt in dit geval wel. Zelfs de overbuurvrouw, met wie ik af en toe een gesprekje heb omdat onze jongens wel eens bij elkaar spelen, heeft nog nooit gevraagd wat ik ben/gedaan heb. We hebben in januari Nederlanders ontmoet met wie we een goede vriendschappelijke band hebben, en dat is fijn. Toch lijkt het me prettig om ook in de buurt mensen te hebben met wie ik kan optrekken, thee drinken, iets ondernemen met en/of zonder de kinderen. Wat dat betreft zal ik blij zijn als de vakantie voorbij is: dan heb ik ruim anderhalve dag he-le-maal voor mezelf - voor het eerst sinds ons vertrek uit Nederland eind februari, én dan leren we via de school van Tjerk mensen in de buurt kennen. Voor Tjerk ook fijn dat hij dan weer vriendjes kan maken, want dat mist hij erg. Ik heb wel contacten gelegd met moeders in de buurt die jongens van zijn leeftijd hebben, maar wanneer wij thuis zijn, zijn zij op summercamp of daarna op vakantie, en weer thuis wanneer wij weg zijn.
Dus na de vakantie, nadat ik sinds eind februari op de twee bovengenoemde pre-school dagen na elk uur van de dag Hidde aan mijn been had hangen, ben ik weer aan de beurt. Ik heb al genoeg plannen: naar de yoga-studio die vlak voor de vakantie bij ons om de hoek geopend is, meditatie-groepje zoeken of oprichten, zwemmen en mensen uitnodigen of met mensen dingen ondernemen, vaker dan nu (het lijkt me leuk om net als op het pleintje in Werkhoven een buren-bbq te organiseren, ik hoorde laatst dat mijn voorgangster dat ook deed en wil dat wel voortzetten), en wie weet ook nog op kookcursus. Natuurlijk houd ik jullie op de hoogte van mijn vorderingen.