Valentine's Party en andere feestdagen

Amerikanen mogen dan over het algemeen weinig vakantiedagen hebben - zoals J die bij een start-up werkt en letterlijk slechts tien dagen per jaar: een week naar de familie met Kerst, een lang weekend weg en dan nog 's hier en daar een dag om thuis te blijven wanneer zijn vrouw ziek is en hij dus voor de kinderen moet zorgen - als ik mede-oprichter was van een bedrijf zou ik mijn eigen vakantiedagen toch beter geregeld hebben, dacht ik nog - ze genieten van heel veel feestdagen, die vrije dagen zijn.

Natuurlijk de 4th of July, en Memorial Day, President's Day waarop ooit de verjaardag van Lincoln herdacht werd, of was het nou Washington? Tjerk had op beide dagen vrij van school, de ene op een vrijdag, de andere op een maandag. Ik vroeg Tjerk of hij wist om welke presidenten het ging; hij noemde Lincoln, en ehm, Bush. Ik verslikte me bijna.

Toen had Erwin ook vrij en is 'ie met een groep andere fietsers in de regen van hier naar Santa Cruz gefietst, om de aankomst van de Tour de California te zien. Op Lance hebben ze niet gewacht, die was te laat (zo'n 6 minuten achter de etappewinnaar).  Oh trouwens, alleen het eerste stuk was in de regen, ongeveer tot aan de kust (Highway 1, de oude snelweg van San Francisco naar LA).

Verder vieren ze hier uitbundig St Patricks Day, een Ierse feestdag (veel groene versieringen in de winkels), en heeft Tjerk z'n juf erg veel verteld over Martin Luther King op of in de aanloop naar de naar hem vernoemde dag, en over Rosa King, en dat 'bruine mensen' vroeger niet bij witte mensen mochten zijn, heeft de dag erna, op 20 januari, de hele dag de tv aangestaan in de klas, op de pre-school en bij de meeste mensen in California om de inauguratie van Barack Obama te zien. In het rijtje Feestdagen horen ook Halloween en Valentine's Day.

De week voor 14 februari kregen we een uitnodiging mee naar huis: ons kind mocht andere kinderen wel een kaartje geven, maar dan ook alle andere kinderen in de klas. Alle kinderen? Ik vroeg mijn overbuurvrouw / moeder van J uit Tjerk's klas en zij zei dat vrijwel iedereen dat doet, en dat ze bij bepaalde winkels dozen kopen met kaartenpakketjes, berekend op een gemiddelde klas, met een paar extra grote kaarten voor leerkrachten, klassen-assistenten etc. In Tjerk's klas zitten 21 kinderen, 1 meer dan het officiele aantal.

Op Hidde's pre-school deden ze hier ook aan mee, enigszins beschroomd omdat ze altijd het gevoel van vriendschap en delen propageren. En ook hier: als je meedoet, dan graag voor alle kinderen van de hele pre-school een kaartje, dus ook voor die kids die op andere dagen komen en die je nog nooit hebt gezien. Het systeem: een klein kartonnen zakje voor ieder kind op de bar waar de juffen ongezien de kaartjes in verdelen.

In Tjerk's klas was er een heuse Valentine's Party. De klas was versierd met lichtslingers in hartjesvorm en veel rood, net als hier en daar een huis.

De vier tafelgroepjes hadden elk een eigen activiteit: op eiland een kregen de kinderen een soort meet-papier: tekeningetjes met afstanden, waarop ze hartjes-snoepjes konden leggen en tellen hoeveel er nodig waren om een bepaalde afstand te overbruggen. Bij eiland twee konden ze hart-vormige zandkoekjes versieren met mierzoet smeersel en rode en witte sprinkles. Bij eiland drie konden ze kaarten maken met hartjes en glitters en andere prachtige dingen. Bij het laatste eiland konden ze nog iets anders doen (dat weet ik niet meer).

Het duurde ongeveer een uur (voor mijn gevoel) en terwijl de kinderen hun koekjes opaten en nog wat gezonde rode snacks en rood-kleurig drinken, ruimden de moeders de spullen op, pakte ik mijn roze-plakkerige Ikea-bordjes in een plastic zak, en gingen we over tot de orde van de dag.

Tjerk en Hidde kwamen beide met een tasje thuis, Tjerk zelfs met twee, van zijn klas en van de pre-school. Daarin zaten kaartjes, en wat stickers en natuurlijk hele zoete, erg gekleurde snoepjes en lollies en hart-vormige chocolaatjes.

En dat is het dan. Nadat ze de snoepjes hadden opgegeten hebben ze elk hun kaartjes nog een paar keer bekeken - 'that's mine' 'no! that one's mine!' - en daarmee was het feest ten einde. Ik heb helemaal niets gehoord over vriendschap en delen. Wie weet, wie weet...

birthday boy - Hidde!

Hidde is 5 jaar geworden op 4 februari - en sinds afgelopen augustus ongeveer 6 cm gegroeid.
Ook in andere opzichten zijn het grote jongens geworden.

Hidde wilde net zo'n feestje als Tjerk. Hij koos een Cars-pinata, die ook al een week van te voren de ruimte boven de eettafel versierde.
Hidde was helemaal jarig op z'n feestje. Hij klom op de stoel en liet zich als een prinsje toezingen. Hij was de aanvoerder van alle spelletjes en vertelde iedereen wat 'ie mocht, of moest, doen. Hij deelde de beurten uit bij het slaan met de pinata - Hidde was Hidde in charge.
In plaats van bekers verven met verf die nooit meer uit je kleren gaat, hebben we op Hidde's feestje gekleid, waarbij iedereen zelf mocht weten wat 'ie wilde maken, aldus de feestneus.
Hier waren wel vaders en moeders bij. En dat was prettig want de kleintjes vlogen alle kanten op.

Hidde heeft op de pre-school z'n verjaardag ook nog eens gevierd: op de dag dat Tjerk er ook was, hebben ze cup cakes gemaakt. Op de andere Hidde-naar-pre-school-dag ben ik gekomen voor de lunch. Hidde mocht zeggen wat ze gingen eten en hij koos pizza. We hebben de allergrootste pizza meegenomen die er is, en tussen de middag hebben de kinderen lekker opgesmuld.

Hidde werd rond zijn verjaardag overspoeld met kaartjes - geweldig leuk! Gelukkig kreeg Tjerk er toen ook nog een paar, want die vond dat hij op zijn eigen verjaardag maar weinig post had gekregen. Dank allemaal, trouwe kaartjes-stuurders!

 

Nu Hidde 5 is, mag hij na de zomervakantie naar Kindergarten. Er zijn ouders die hun kind nog een jaartje op de pre-school houden, zogenaamd 'omdat hij er nog niet aan toe is', maar eigenlijk omdat hij dan de oudste in de groep is en leiderschapskwaliteiten ontwikkelt - tja, je woont in de Bay Area / Silicon Valley, of niet - nou, wel dus! Het gevolg hiervan is dat een meisje als F, die in de herfst 5 is geworden, het jongste kind is in een klas die bedoeld is voor 5- en 6-jarigen. Maar sommige kinderen zijn ruim een jaar ouder dan zij.

Hidde gaat lekker naar Kindergarten, had ik zo bedacht. Hij is er slim genoeg voor, zijn Engels is prima en hij is er heus aan toe. Maar hij had iets anders bedacht: hij wil lekker bij Miss Tanya en Miss J en Miss Mallory blijven (de pre-school juffen) totdat we weer terug naar Nederland gaan. Hmmm. Want: 'Mar wat dan as de teacher wat seit en ik snap it net, ja, wat dan?' (dat snappen jullie toch wel?). Ik vroeg Tjerk of hij soms nog wel eens een woord niet begrijpt, en wat hij dan doet: 'no, dan freegje ik gewoan 'what does that mean' en dan lizze se dat ut'. En zelfs de meest abstracte begrippen kunnen ze hem uitleggen / kan hij begrijpen. Ik weet niet of Hidde hierdoor echt gerustgesteld was.
Vervolgens begon hij over het rekenen / math: 'mar as se dan freegje '2 + 2 =', dan sis ik 100, dus ja, ik kin noch gjin math'. Ik legde hem uit dat hij dat rekenen juist leert in Kindergarten.
Hij heeft natuurlijk nog het beeld in zijn hoofd van de eerste dag, week en weken van Tjerk in Kindergarten: vers uit Werkhoven, zonder een woord Engels te kennen (met bread, milk, cheese kom je niet ver in de klas) begon Tjerk aan zijn Amerikaanse school-avontuur - met mij erbij. Ik ben de eerste dag bijna de hele dag gebleven en heb die tijd langzaam afgebouwd, tot ik uiteindelijk twee ochtenden in de week op school hielp. Hidde was natuurlijk steeds mee, die ging lekker een boekje lezen of kleuren, dat ging prima. En hij heeft in een moeite door de dagen van de week geleerd.

Eergister gingen we, nadat we Tjerk uit school hadden gehaald, naar de playground van Kindergarten. Het was de eerste keer dat we daar waren en het leek me goed om Hidde te laten zien waar hij volgend jaar zou komen. Hij vond het een geweldige playground!, en dat lijkt de omslag te zijn geweest.
Overigens had ik nog uitgelegd dat als Hidde hier zou gaan staan en - ik wees - Tjerk op zijn playground in de hoek daar, dat ze elkaar dan zouden kunnen zien! Ja, zei Tjerk, en als ik dan naar de bathroom moet, dan ga ik gewoon hier en dan kan ik nog even snel langs Hidde. Oh, ehm, jongens, ik was helemaal vergeten dat Tjerk volgend jaar natuurlijk in 2nd grade zit, en dan dus op een heel ander playground. Hm, bummer, maar niet zo heel erg want ze zouden in ieder geval op dezelfde school zijn.
Hoe dan ook: Hidde is ready for Kindergarten!

birthday boy - Tjerk!

Tjerk is 7 jaar geworden op 5 januari - en hij is inderdaad gegroeid: hij is nu 7 cm groter dan afgelopen zomer.

Tjerk wilde het liefst weer een fiets-stunt-feest voor zijn verjaardag, net als vorig jaar. Maar dat is hier lastig: hebben de kinderen die we uitnodigen, een fiets - in dit geval wel, realiseerden we ons later. En hoe zit het met verzekeringen enzo, dat gaat hier toch een rol spelen in het geval er iets gebeurt.
We hebben uiteindelijk gekozen voor een oer-Nederlands feestje, om te beginnen met de uitnodigingen. Daarop hadden we gezet hoelaat we de kinderen verwachtten, dat we spelletjes gingen doen en dat er na het pannenkoeken eten nog een verrassing zou zijn, en dat we de kinderen daarna thuis zouden brengen. Onze Nl vriendin H, die hier al jaren woont, zei dat dat laatste zeer ontwaarschijnlijk leek. De meeste ouders hier laten hun lieve kinderen pas bij een andere volwassene in de auto wanneer ze die al eens hebben meegemaakt op de weg. Daar lieten wij ons natuurlijk niet door afschrikken.
Alle ouders gingen weg - en ook dat is wel eens anders: vaak blijven de ouders op feestjes de hele tijd erbij (mijn zorg was dat ik dan ook hen nog zou moeten cateren, alsof ik niet al genoeg had aan een hand vol 1st graders).

We begonnen met het verstoppen van de kadootjes. Nadat Tjerk ze allemaal had gevonden maakte hij ze meteen open: erg ongebruikelijk hier. Meestal wachten de feestvarkens met het openmaken van de kadootjes tot na het feestje. Als gast krijg je dan na een tijdje een bedankkaartje voor het kado.
Daarna brachten we de cake binnen met zeven brandende kaarsjes en een brandende nummer 7 kaars. Een van de jongetjes zei 'Oh, birthday bread? I've never seen bread on a birthday before'. Ik vertelde hem dat het cake was, maar later bleek hij toch tegen z'n moeder gezegd te hebben dat hij verjaardagsbrood op het feestje had gegeten, net als een ander jongetje.
We hebben gezongen, Tjerk blies de kaarsjes uit en de kinderen versierden hun plakjes cake en smulden die lekker op.

Daarna spelletjes: natuurlijk spijkerpoepen en koekhappen zoals elk jaar op Tjerk's feestje, sjoelen (wie bedenkt de leukste Engelse naam hiervoor?), en zaklopen. Vervolgens hebben ze allemaal een beker versierd met speciale keramiek-verf. Toen volgde een piraten-speurtocht waarbij de piraten schatten (kleine kadootjes) en aanwijzigen (letters) vonden. Het bijzondere van hier vind ik dat je hier zorgeloos een dag van tevoren dingen voor een speurtocht kunt verstoppen - de volgende dag ligt en hangt alles er nog gewoon. Heerlijk om in een wijk te wonen waar geen vernielingen en ander geklooi is.
Toen de kinderen weer thuis waren moesten ze van de letters een woord maken: pancakes. We gingen inderdaad pannenkoeken eten en zelfs de manier waarop kinderen dat doen blijkt verschillend: een van de gasten goot* wat stroop op z'n bord en doopte z'n opgerolde pannenkoek daarin, als een frietje in de mayo.
(*Tjerk noemt de Amerikaanse stroop 'water': het is zeer vloeibaar en helemaal niet lekker. Volgens ons allemaal).
Een ander hoogtepunt van het feestje was het laatste onderdeel: de pinata. Tjerk had een prachtige Spiderman pinata uitgezocht bij de 'spaanse' winkel om de hoek. Al sinds we voor het eerst in de latino-winkel naast ons appartementengebouw in Mountain View waren, heeft Tjerk gezegd dat hij een pinata op zijn verjaardag wilde. En het was erg leuk!
Uiteindelijk werd een van de jongens opgehaald, Erwin heeft de ander weggebracht in de fietskar (eens een Hollander...), J woont schuin tegenover ons en is door Tjerk naar huis gebracht en de ouders van C kwamen bij ons lunchen.

Op school hier gaat het totaal anders dan in Nederland. Toen Tjerk op maandagochtend 5 januari naar het lokaal liep, stopte hij bij de juf om te zeggen dat hij die dag jarig was. Oh, zei ze, wat leuk, gefeliciteerd.
Hij heeft getrakteerd op dropveters, later in de week (met dank aan pake en beppe). En dat was het dan.

Inmiddels is Tjerk twee voortanden kwijt en heeft 'ie een soort Beatle-kapsel, waarvan ik al twee weken de pony zal bijknippen ('bijknippen?!'). Een van de voortanden zat heel erg los. Op een dag kwam 'ie binnen, hand voor z'n mond en een beetje jammerend - ik vroeg of 'ie nou niet eens een keer rustig met Hidde - en toen liet 'ie zien dat er een tand uit was. Erwin was fietsen, ik riep tegen Hidde dat hij de overbuurvrouw moest halen die yoga- en zwemles geeft aan kinderen dus ongetwijfeld een kinder-EHBO diploma heeft, en ging ondertussen op zoek naar iets kouds, de telefoon, en de nummers van huisarts en tandarts. Welke tand het was? Niet die losse natuurlijk, maar die er naast.
Tjerk had gerend, was gestruikeld en op z'n mond gevallen.
De schrik was gelukkig snel voorbij - de buurvrouw is erg cool en leuk, dat helpt ook. Volgens de buurman had Tjerk min of meer trots het gat in zijn mond en de tand laten zien.
Naar de tandarts geweest, niks aan de hand, ook met z'n grote-mensen-tanden alles in orde.