Tot onze verbazing sliep Tjerk op zaterdagochtend 25 april lang uit. Wat bleek: hij voelde zich niet lekker, met hoofdpijn en buikkrampen. Tijdens zijn dutje daarna gingen Erwin en Hidde naar kantoor omdat Erwin daar nog iets moest regelen en pakte ik de spullen en de auto in (hm, klinkt bekend). Nadat Tjerk monter en redelijk opgewekt, en met zin om te gaan kamperen, wakker was geworden, hebben we ook de kinderen ingeladen en zijn we vertrokken richting Jackson, een klein stadje op twee-en-half uur ten noord-oosten van ons, richting Lake Tahoe.
Ons doel was uiteindelijk het vlakbij gelegen Indian Grinding Rock State Historic Park. Daar gingen we kamperen met Peter en Bregt, Erwin's ouders, en oom Frans en tante Henny, die met z'n vieren door California trekken.
Onderweg moesten we een keer stoppen om Tjerk wat frisse lucht te geven en wat tijd op het toilet. Hij wilde het liefst weer terug naar huis, zo beroerd voelde hij zich, maar toen waren we al ruim twee uur onderweg.
We kwamen aan op een camping in het bos, wat prachtig is om te verblijven maar wat het lastig maakte om een vlakke plek te vinden voor de tent waar Erwin en ik in sliepen, terwijl de jongens weer in het bovenste bed in de camper mochten!
Terwijl ik even lekker in m'n eentje heb liggen lezen, gingen de mannen met pake en beppe en oom en tante op sjouw. Bomen, stenen en steentjes, grasveld en bal bleken voor Tjerk en Hidde allemaal interessanter dan de grinding rocks waar het park naar vernoemd is. Dat zijn grote platte stukken rots waar kleine en minder kleine kuiltjes ingesleten zijn door al die keren dat de vrouwen van de Indianen-stammen die in dit gebied gewoond hebben, hier hun granen en zaden hebben gemalen, te vergelijken met het gebruik van een vijzel.
We hebben lekker gegeten van mijn nieuwe succes-recept, behalve Tjerk die al in slaap was gevallen en dus helaas het toetje heeft gemist van marshmellows op een stokje boven het vuur dat Hidde en beppe Bregt met veel enthousiasme in de speciaal daarvoor bij elke kampeerplek geplaatste ijzeren ton hadden gemaakt. Echte 's mores waren het niet: we hadden wel de crackers erbij, de chocolade ontbrak. Maar wel lekker!
De volgende dag 26 april was het meteen bij het wakker worden al een prettige temperatuur. Na het ontbijt, terwijl de grote mensen afwasten en inpakten, wilden Tjerk en Hidde weer een fikkie stoken, natuurlijk. En beppe Bregt ook! Dus daar togen ze gedrieen het bos in om takken te halen, zangeresjes en denne-appels die ook lekker branden.
Na de koffie, thee en limonade zijn we naar het museum in het park gegaan. Daar was informatie, met foto's, over de geschiedenis en het leven van de Indianen in dit gebied. Hidde was snel uitgekeken, Tjerk bleef en had al heel snel het boren met de pompboor in de vingers, wat 'ie later trots aan ons liet zien.
Hidde vermaakte zich intussen bij een beekje.
Buiten waren tipi's en een verenigingsgebouw nagebouwd: prachtige houten constructies met balken, die Bregt deden denken aan de manier waarop de oude boerderij van haar ouders was gebouwd, en overdekt met boomschors.
In Jackson zijn we nog even door de winkelstraat gelopen: een authentieke 'western' straat, zoals je die in films ziet. Het deed ons wel een beetje aan Volendam denken en de authenticiteit was twijfelachtig: we zagen een mooie oude geval in aanbouw en dat leek gewoon een in de juiste vorm gezaagde houten plaat die aan de voorgevel van het huis was bevestigd.
Toen we van de parkeerplaats naar deze winkelstraat liepen, zagen we echt authentieke gebouwen: een rijtje huizen en voormalige (?) winkels die bijna op instorten stonden.
We zijn midden op de middag vertrokken, Peter en Bregt en hun reisgenoten naar de volgende camping en wij terug naar huis, waar we op tijd voor het avondeten weer aankwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten