Tjerk op school

Tjerk is naar school. In de eerste week hier heb ik gesprekken gehad op het School District Office, die de verdeling van leerlingen over de scholen doet. Elke wijk heeft een verplichte school maar wanneer die vol is, wordt je naar een andere gestuurd (ook verplicht). In dat gesprek had ik al gezegd dat ik er tegenop zag om Tjerk naar school te laten gaan vanwege de grote druk die ik verwachtte omdat hij alles van het afgelopen jaar in zou moeten halen (volgens een juf die ik tijdens mijn bezoekje in januari sprak: ‘the teachers and the parents just have to work very hard’ om ervoor te zorgen dat hij bij komt. Onze fantastistische dromer? “Oh no man” – om met Hidde te spreken, hij zou zo ongelukkig worden.)
Ik heb een uitgebreid gesprek gehad met de juf bij wie Tjerk in de klas zal komen en was helemaal gerustgesteld: ze is warm, hartelijk, grappig en deed haar best om Tjerk te betrekken en op z’n gemak te stellen. Wat een opluchting. Kennelijk was het gewoon een enge juf, die ene van januari.
Inmiddels is Tjerk vanaf 10 maart twee weken naar school geweest en het is prima. Het is zwaar voor hem: nieuwe mores en een nieuwe taal. En hij vindt het leuk. In het begin was hij niet te genieten als ‘ie net uit school kwam: kwaaiig, pesterig, erg afreageren. Lijkt me ook best lastig als je geen mogelijkheid hebt om je in taal uit te drukken. Thuis lekker wel. Inmiddels is dat over.
’s Ochtends blijven Hidde en ik vaak nog even zitten in de klas zodat ik kan vertalen voor Tjerk en hem helpen om er achter te komen hoe de dingen hier gaan.
Het begint al heel anders dan bij ons: de kinderen worden door de ouders naar het schoolplein gebracht waar hele uitgebreide speeltoestellen staan. Daar leggen de kinderen hun tas in een rij en gaan ze spelen totdat iemand op een fluitje blaast. Dan gaan ze onmiddellijk (!) in die rij staan en lopen achter de juf aan de klas in. De ouders blijven buiten het lokaal. Sommigen zwaaien nog even, maar de meesten zijn dan al weg. Niks geen getut met de kinderen of de ouders met elkaar of met de juf (soms). Bij het binnengaan van het lokaal begint de les min of meer meteen: de kinderen hangen hun jas en tas op en gaan op het tapijt zitten bij hun naam die met plakband op de vloer is geplakt.
De dag begint met pledge huppeldepup to the flag, etc. Ik was een keer in het kantoor om een briefje te halen en toen de bel ging waarna de pledge begon, ging iedereen direct rechtop staan met de rechterhand op het hart. Hidde en ik liepen zachtjes naar buiten. Na de pledge in de klas doen ze de kalender: dag en datum, aftellen van het aantal dagen tot aan de lente en tellen van het aantal dagen dat ze al op school zijn, in Kindergarten (vandaag 125). Al deze tijd zitten de kinderen op de grond (de bedoeling is in kleermakerszit en handen in de schoot!).
Daarna gaan ze aan tafeltjes zitten (aan elk van de vier tafels zitten vijf leerlingen, in vaste groepjes die ze bij elkaar zoeken op persoonlijkheid, niveau etc. Soms veranderen ze de samenstelling als er in de verhoudingen iets verandert. Ze kijken dus wel degelijk ook naar het kind) om te beginnen met maths/rekenen.
Ze zijn nu bij ‘9’. Oefening: klein bekertje met 9 bonen waarvan 1 kant roodgeverfd. Blaadje met 6 vakjes met sommen die allemaal eindigen op 9 en waarvan de getallen aan weerszijden van de + nog moeten worden ingevuld, en waarbij 9 boontjes getekend (leeg). Bekertje gooien en eerst de rode tellen en het juiste invullen in de som en dan de correcte hoeveelheid boontjes rood kleuren. Daarna met de witte boontjes. Dit doen ze bijna elke ochtend. Later op de dag doen ze dan bijvoorbeeld ook invuloefeningen: 4 + ... = 9. Het rekenen (maths) gaat prima, het schrijven van de cijfers minder, dat is duidelijk nieuw voor hem. Dingen als groter, meer, etc, zijn echt een makkie voor ‘m.

Ze blijven volgens mij de rest van de dag in hun vaste groepjes. Na het rekenen is het tijd voor ‘snack’, bij ons het drinken: het lokaal uit langs de deur waarop woordkaartjes hangen (the, then, this, a, and, man, pen, etc) en na het lezen van een aantal van die woordjes (afhankelijk van hoeveel het kind al kan, Tjerk slaat het gewoon lekker over, en dat mag ook (nog) van de juf) pakken ze hun tas en gaan lekker naar buiten. Tjerk heeft fruit mee en een Superman-flesje met water. Er zijn ook kinderen met zakjes chips, hoewel die ook wel meegegeven worden voor de lunch, zag ik, of koekjes of snoep. Dan spelen.
Daarna weet ik niet wat ze doen en Tjerk ook niet. De lunch is voor Tjerk’s klas vrij vroeg, van 11.15 tot 11.45, aan lange tafels en banken in de aula. Bijna alle kinderen kopen lunch: tosti, of macaroni met geraspte kaas, of iets anders in deze categorie, met van die kleine zakjes ketchup. De eerste dag zei Tjerk dat hij helemaal geen boterhammen mee hoefde te nemen omdat ze daar gewoon lunch voor je maken! Hij had lekker drie zakjes ketchup genomen.

Op maandag gaan ze naar de bibliotheek waar de bibliothecaresse een verhaal voorleest en ze daar over praten, waarna ze een boek uit mogen kiezen. Op vrijdagochtend komt een muziekjuf die liedjes met ze zingt, mogen ze lekker bewegen. Op vrijdag krijgen ze huiswerk mee, kleine sommetjes en meer/minder- en andere vergelijkingsopdrachtjes. Ook zitten er drie boeken in de tas met daarbij een formulier waarop ze het aantal minuten dat ze een boekje lezen, moeten noteren en op een ander blad mogen ze dan ook nog de leukste scene kleuren en er een woord of zin over schrijven.

Tjerk heeft overigens zijn eerste Engelse woord geschreven: fast. Wat ze op school doen: rond het thema waar ze mee bezig zijn –vervoer- een tekening maken en er dan een woord/zin bij schrijven. Tjerk had natuurlijk een race-auto getekend. De juf vroeg of die slow of fast ging, met handgebaren erbij. Fast! Ze heeft Tjerk letter voor letter gezegd en Tjerk heeft zo het hele woord geschreven! De juf was net zo trots als Tjerk zelf.
Tjerk leert dagelijks woordjes bij, in spreken, en ook in lezen en schrijven. Het gaat zo ongelofelijk snel, dat leren van letters en woordjes. Vandaag kreeg hij een zelfgetypte brief van zijn vriendinnetje Lena uit Indonesië en we hebben een begin gemaakt met een antwoord. Ik heb hem zelf laten schrijven en dat gaat verbazingwekkend goed: hij kent zo’n beetje alle letters al en schreef ‘vor Lena’ en ‘Tom en Deri’ (ze had iets over Tom en Jeri geschreven) en ‘Het is leuk op sgol’. Met leuk heb ik ‘m wel een beetje geholpen, hoewel hij wel zelf had bedacht dat na de L de E moest komen. Maar ‘eu’, die klank die kende hij niet in het alfabet.

Hidde doet lekker mee. Hij telt al tot ninet eight tent twelve en doet achterin de auto de Tomtom na: left turn ahead (oh, als ik die Tomtom niet had, dan zat ik hier nu niet maar wist niet waar ik was). Tjerk leert ongemerkt ook elke dag bij. Vandaag vroeg iemand aan hem (de klassieker) ‘do you speak English’ en hij schudde zijn hoofd.

Na boodschappen, schoonmaken, opruimen en wasjes moeten we al snel Tjerk weer ophalen: de school gaat uit om 2.05 en op donderdag om 11.50. Dat gaat ook heel anders: ze hebben hier langs de stoep die voor school langsloopt een gele lijn: alleen om je kind er uit te gooien of in de auto te laten springen, gordels vast en wegrijden; je mag daar echt maar heel kort staan en moet in de auto blijven. Wat verder opvalt: er lijken maar zo weinig ouders bij school te staan, veel minder dan er kinderen zijn. Er gaan natuurlijk kinderen met de schoolbus (‘kijk, weer zo’n Amerikaanse schoolbus’) en verder zijn er veel kinderen die zeggen ‘I see my mum/brother/grandpa’ (nee, nannies zijn er niet in deze buurt) en lopen dan naar de betreffende auto. Tjerk zit op een hispanic school, behalve hem zijn er nog twee blonde kindjes in de klas. Tjerk heeft al een vriendje, Carlos, die hem wegwijs maakt en ook lekker wild is. Hier in het complex woont Keyon die in een parallele Kindergarten-klas zit. Af en toe spelen ze met elkaar in/bij het zwembad.

Wat fijn dat Tjerk nooit meer klaagt of zeurt over het schoolgaan! In Werkhoven was het vaak een heel gedoe om hem het huis uit op weg naar school te krijgen en soms liep hij zelfs regelrecht terug naar huis! Hij klaagde vaak dat hij het saai vond, ‘saai speelgoed’ zei hij dan. Wanneer hij uit school kwam was het vrijwel altijd weer helemaal goed. Hier komt hij meestal huppelend en vrolijk uit school, dat vind ik zo fijn om te zien. Kennelijk is het prettig voor hem dat hij wat meer uitdaging heeft, zowel in taal en gewoontes en gebruiken als inhoudelijk.

Wanneer we een huis hebben gevonden, ga ik voor Hidde een pre-school daar in de buurt zoeken. Hij zal het ook heerlijk vinden om weer met kinderen te kunnen spelen.